En ocasións atopámonos que o noso negocio ten unha progresiva perda de liquidez. Cando as vendas caen, a correlación da causa está máis clara: Vendemos menos, e a menor facturación menor xeración de ingresos fronte a uns custos fixos estables. A cousa complícase cando vendendo máis, facturando máis, a nosa liquidez é menor. Iso adoitase tratar como un problema, pero en realidade é un síntoma de que algo non vai ben. Se o incremento das miñas vendas non xera maior liquidez, estas deberían concretarse no saldo dos meus clientes, é dicir, dos meus dereitos de cobranza pendentes.
É posible que estea a vender a novos clientes peor pagadores ou mesmo a clientes de sempre que agora me pagan peor. A contrapartida desta situación é unha necesidade de financiamento para o chamado capital de explotación. Normalmente este financiamento da actividade, é dicir, dos saldos de clientes que me deben diñeiro, pode identificarse cun incremento de saldo de provedores, acredores, AEAT, ou mesmo maior disposición de pólizas de crédito.
Como consecuencia do anterior o fondo de manobra pode non verse alterado, dado que ao netear os dereitos de cobranza e tesourería respecto de débedas de curto podería manterse a diferenza en termos absolutos, pero obviamente a gran diferenza está en termos relativos.
E esta diferenza en que se concreta? No prazo. Cando analizamos o prazo no que converto en liquidez, en diñeiro, os dereitos de cobranza poden desencadear un problema futuro, porque estes prazos deben coincidir polo menos, se non ser menores, que é o recomendable, respecto a as obrigacións de pago que teño fronte a terceiros. Debemos pensar que o fondo de manobra aparente fálanos de dereitos de cobranzas e de pago no curto prazo, pero este pode ser de dous meses ou seis meses. E a tensión de liquidez obviamente por esta cociente non o imos a identificar.ambito
Imos identificar dita tensión, devanditos problemas, a través do fondo de manobra necesario, que é o que se calcula a través da miña tesourería. Nela veremos a miña proxección futura e os posibles desfasamentos de liquidez, todos eles no curto prazo, inferior a un ano, aínda que o lóxico é que realicemos unha proxección anual pero despois manexemos un control operativo da mesma nun prazo máximo de tres meses. Este último realizarémolo con moito máis detalle e trasladando os efectos dos cambios e as accións diarias.
Concluíndo: Un dos problemas que me xera a falta de control das cobranzas é o déficit no capital de explotación e que se non levo un control específico pode quedar oculto cun financiamento non buscado.