Como ben sabemos, o ano 2021 pode ser moi convulso desde un punto de vista financeiro. Así o considera o BCE: Algo menos pesimista este ano, algo menos optimista o próximo. O Banco Central Europeo (BCE) revisou á alza a súa previsión económica da zona euro este ano (o trompazo será do 8% no escenario base, sete décimas menos de caída do proxectado en xuño) e tamén lixeiramente á baixa a súa previsión de rebote en 2021 (o 5,2% previsto en xuño queda agora nun 5%). O bloque da moeda única terá que esperar polo menos ata finais de 2022 ou mesmo 2023 para recuperar todo o retrocedido nunha pandemia que fixo estragos ás principais economías comunitarias.
A unhas semanas de que bote o peche o ano máis convulso en décadas, con todo, o 8% de caída en 2020 aínda non pode darse nin moito menos como definitivo. Os economistas do Eurobanco abren, de feito, dous escenarios diametralmente opostos en función do que ocorra nas próximas semanas: no máis optimista, cunha solución médica para a covid-19 —ben en forma de tratamento efectivo contra os síntomas, ben en forma de vacina, algo que non parece lamentablemente probable neste ano—, o PIB afundiríase un 7,2%; no máis pesimista, con rebrotes que obriguen a novos confinamentos, o afundimento profundarase ata a contorna do 10% do PIB, algo que si parece probable. En calquera dos dous camiños a inflación seguirá baixo mínimos tanto este ano como os dous seguintes, aínda non compensada pola política monetaria.
Todo, ademais, queda suxeito á propia evolución sanitaria da pandemia, cun incremento notable dos casos nas últimas semanas que constitúen, a xuízo de Lagarde, “un maior vento de fronte” para a economía europea. E do que faga o euro, tras unha apreciación sostida mesmo desde antes de que chegasen as curvas ao discorrer da economía mundial e que complica algo máis as cousas: unha moeda forte pon as cousas difíciles aos exportadores (cuxos produtos se encarecen artificialmente) e tamén aos produtores comunitarios (que ven crecer a súa competencia con bens importados moito máis baratos).
Centrándonos en España, hai que considerar o efecto da concentración bancaria, nun sector onde seguramente as pemes e micropemes, autónom@ s non saen ben parados. Teñamos en conta que a rendibilidade dos bancos, en moitos casos, é negativa, é dicir, a marxe bruta está a perderse ao prezo que prestan e ao que se financian. E non parece que se corrixa no curto prazo. E isto, que supón para as empresas? Pois que os tipos non os poden elevan demasiado, pero si as comisións asociadas.
Os bancos españois que se dediquen ao negocio bancario básico, que é o dos préstamos e os depósitos, ven máis prexudicados, segundo o Banco de España. Isto débese a que o interese ao que prestan é menor, afectando á súa conta de resultados de maneira negativa (descende a súa marxe financeira e con iso os seus beneficios)
Créase así un xigante que na xerga financeira se coñece como too big to fail, é dicir, unha entidade tan grande que as autoridades non poden deixar caer porque unha eventual quebra poñería en risco o aforro de millóns de depositantes. Algo que xa ocorreu co Banco Popular, e que podería pasar con calquera outro banco de certa entidade. Ante esta situación, dáse o coñecido como risco moral, no que unha entidade tan grande que sabe que vai ser rescatada pon o mínimo coidado para xestionalo de maneira dilixente.
A esta situación concreta, engadímoslle o efecto concentración, que reducirá a competencia bancaria, as opcións de buscar mellores opcións para os clientes e ademais una certa catividade futura para mellorar as túas condicións, en termos de comisións especialmente, ao non ter unha segunda alternativa mellor. Este posible oligopolio financeiro non axudará no longo prazo ás empresas.
A nivel contractual, en principio non haberá cambios nas condicións de servizo dos produtos que os clientes teñan contratados antes da fusión. No caso de que o banco resultante decida crear novos acordos ou produtos, ou ben eliminar existentes, os clientes serán informados con 2 meses de antelación para decidir que facer co seu contrato ou compra actual.
En xeral, a concentración bancaria prexudica ao cliente. A falta de ofertas competitivas pode acabar traducíndose nun aumento das comisións que pagan os consumidores e, ao mesmo tempo, unha redución na calidade do servizo. É un fenómeno que xa vén observando en diferentes bancos, especialmente nun contexto de baixos tipos de interese.
Polo tanto, e a partir deste panorama tan tachado de incerteza, parece recomendable buscar ou iniciar relacións comerciais con diferentes entidades que non estean baixo sospeita de fusión entre si, para diversificar posicionamento financeiro e coidar a calidade do endebedamento da empresa.