Non lle pases os teus desperdicios ao cliente. Mapa da cadea de valor

Ves na internet un libro cunha pinta impresionante, un deses libros que chaman a atención dende o principio polo enfoque en contar experiencias persoais nunha temática que che gusta especialmente pero, ao buscalo en iBooks e en Kindle, descobres que só o publicaron en formato papel e ben grande.

Se o valor que buscamos é un libro extraordinario como ese, nun formato que aporte unha determinada “experiencia de lector” (que estea con nós nos tempos mortos e poidamos aproveitalos para ler unhas páxinas só con ter acceso a Internet, onde vexamos o que outros usuarios subliñaron e podamos compartir con eles por que esa parte lles resultou especialmente interesante, etc.) e o que ofrece o autor é un compendio dos 7 desperdicios, todos e cada un deles.

  1. Sobreprodución: os autores teñen que mandar a imprimir un número mínimo de unidades.
  2. Movementos innecesarios: imaxina as horas de persoal movéndose que implica unha tirada de impresión dun libro.
  3. Transportes innecesarios: desde a imprenta ao almacén, do almacén por paquetería ao cliente, etc.
  4. Sobre stock: dende o momento que tiveron que producir un número mínimo de unidades, o sobre stock é inevitable.
  5. Reprocesados: con tanto transporte innecesario algunha caixa levará un golpe e haberá que desmontala para acomodar de novo os libros, iso se non se producen defectos nas primeiras unidades que se impriman.
  6. Sobreprocesados: toda a manipulación que levan consigo as unidades físicas é puro sobreprocesado.
  7. …e mentres, dende o punto de vista do valor que buscamos, os autores están facendo todos estes procesos, e nós temos que agardar a que estea listo o libro para imprimir, lles chegue á imprenta e no lo envíen.

En realidade é aínda peor, ademais de non ter o valor que buscas (senón un sucedáneo máis ou menos aceptable), o autor estanos transmitindo todo o seu desperdicio que temos que pagar, polo que:

  1. Non temos o valor que buscamos.
  2. Temos que agardar por un sucedáneo do valor que buscamos.
  3. Temos que pagar por todos os desperdicios nos que incorre o autor (en torno ao 200 % do prezo que tería en formato dixital para que el obteña o mesmo beneficio).

Podemos pensar, “xa, pero é que hai xente que quere o libro en papel” e toda esta paragrafada é para chegar xustamente a iso.

Na maior parte das publicacións (sobre todo nas máis técnicas) ledes que para facer un VSM (mapa da cadea de valor) correctamente hai que escoller “unha familia de artigos”, só pretendemos facer ver que o primordial do VSM é que se comece polo cliente, non por “unha familia de artigos”. O mesmo artigo para distintos clientes poder ter diferentes compoñentes de valor e dependendo de a que sector deses clientes queiras dirixirte terás incluso 2 VSM diferentes para a mesma familia de artigos.

Hai uns días falando cun fabricante de artigos de luxo (deses que ves o prezo e non sabes exactamente se te estás confundindo e o que estás vendo é a referencia do artigo). O tema é que estabamos discutindo a cadea de como se xera o valor nunha determinada familia que fabrica e démonos conta que había dúas clases de clientes:

  1. Os que compran luxo porque teñen moito diñeiro e non se plantexan outras opcións.
  2. Os que non teñen moito diñeiro e aforran para poder comprar un deses artigos.

O artigo é o mesmo, a familia de artigos para o VSM é o mesmo, pero o valor están en distintos sitios da cadea.

  1. Para os clientes que teñen moito diñeiro o valor é un artigo que pouca xente se pode permitir. Están acostumados a consumir este tipo de artigos, no seu día a día e o no do seu entorno persoal. Dende o pedido ata a entrega queren que sexas rápido.
  2. Pero os que non teñen moito diñeiro queren sentir que a exclusividade e o valor é tanto o artigo como que lles fagas sentir esa exclusividade que buscan. O que para un cliente con moito diñeiro é desperdicio, para este tipo de cliente é o maior dos valores (que cada vez que o seu produto exclusivo pasa por unha etapa de produción llo comuniques e lles envíes a foto, para que poidan comentalo coas amigas/os) e fagas unha pregunta de forma que poidan participar, unirse á conversa do seu artigo exclusivo. O prazo neste caso non é o principal. Vedes a diferencia? Vedes por que debe haber dous VSM neste caso? Os clientes de moito diñeiro son importantísimos, pero os que aforran para sentir esa exclusividade unha vez ao ano son moitísimos. Preocúpate de ter a punto un VSM para cada un que identifique que é valor, onde está e que é desperdicio en ambos casos.

 

E o mesmo pasa co libro que inspirou esta historia sobre a análise da cadea de valor.

Lembrade O VSM COMEZA NO CLIENTE, NON NA FAMILIA A REPRESENTAR NEL, QUEREMOS IDENTIFICAR A CADEA DE VALOR DENDE O SEU PUNTO DE VISTA, NON LLE PASES OS TEUS DESPERDICIOS.

Se necesitas asesoramento neste ámbito, só tes que solicitalo, sen custe, a través do formulario do Igape Responde. 

Categorías: Artigos.