Información financeira. Aspectos relevantes para a toma de decisións en situación de crise

Ter un plan financeiro é necesario para calquera empresa, pero extremadamente importante en calquera situación de crise, xa que as empresas entran nunha situación de risco debido ás súas finanzas.

A base sobre a que debe asentarse todo plan é manter a capacidade para atender os pagos comprometidos a provedores e empregados.

A partir de ahí, debemos analizar os seguintes aspectos:

  • Clientes: Revisión das condicións de risco de cada cliente, e análise e xestión semanal das cobranzas pendentes.
  • Provedores: Análise e xestión dos pagos pendentes
  • Outros acredores: Revisión de gastos fixos e análises dos pagos para realizar.
  • Tesourería: Análise dos fluxos de caixa e ferramentas de financiamento posibles.
  • Bancos: Revisión do endebedamento bancario e estudo de refinanciamento ou restructuración da débeda.
  • Cadros de Control: Uso de ferramentas e sistemas para realizar un seguimento permanente.

Nesta planificación hai que centrarse na parte financeira e non económica.

Agora non é tan relevante o beneficio e as marxes da empresa, senón que é necesario manter un fluxo de caixa suficiente para atender os compromisos adquiridos. Poderíanse sacrificar beneficios para mellorar a tesourería, pero en ningún caso sen xerar perdas.

O primeiro que realizaremos é analizar as cobranzas aos clientes, con independencia do seu vencemento (facturas pendentes de pago ou efectos pendentes de vencemento), estean ou non descontadas no banco. Centrarémonos en determinar os riscos de falta de pagamento, actuando anticipadamente. Poderemos ofrecer ao cliente un desconto por pronto pago, fraccionar a súa débeda e en último lugar prolongando o prazo. Unha carteira sana, co mínimo de impagados.

Debemos ofrecer aos clientes diferentes condicións de pago, determinando con que clientes podemos asumir máis risco, cales son os que pagan máis rápido. Coñecendo as nosas marxes podemos ofrecer descontos por pronto pago.

En segundo lugar débese analizar os pagos pendentes a provedores, vencen ou non, e avaliaranse as posibilidades de mellorar as condicións de pago, adaptándoas ás condicións que ten a empresa. O obxectivo é gañar tempo nos pagos e dar tempo a ingresar as cobranzas. Nos provedores estratéxicos hanse de mellorar condicióneas de pago a base de aprazar os mesmos. En nos non estratéxicos, tentarase o mesmo, e se non se consegue analizarase a posibilidade de substituílos por outros.

A continuación realizamos este ciclo de análise co resto de acredores, co obxectivo de evitar pagos, incluso suspendendo os servizos que prestan. Débense reconsiderar todos os gastos, tanto polo efecto financeiro como polo aforro dos custos prescindibles. Débese eliminar os custos innecesarios, ben por redución temporal ou definitiva.

Con este traballo anterior realizado, poderemos analizar a verdadeira situación financeira da empresa, e ver se as medidas tomadas ata o momento aseguran a súa viabilidade. Se se producen  momentos de tesourería negativa ou moi axustada, pero logo recupéranse (tensións de tesourería) pódese xestionar o desprazamento dos pagos e das cobranzas para equilibrar os fluxos. Se hai un déficit importante ou prolongado no tempo, débense analizar posibles fontes de financiamento complementarios.

En caso necesario, haberá que contactar cos bancos cos que se traballa e negociar un novo endebedamento ou renegociar os existentes, pero todo nunha única negociación.

O obxectivo é reducir a carga financeira das amortizacións dos créditos anteriores alongando os prazos ou conseguindo períodos de carencia de amortización (só pago de intereses) e conseguir novas entradas de fondos que permitan cubrir o déficit de tesourería.

A fase final do plan de financiamento é dispoñer de sistemas e ferramentas que permitan controlar a tesourería en todo momento.

Esta análise, por moi exhaustivo que fose, vese modificado constantemente porque os feitos non ocorren nos momentos nin nas cantidades en que estaban previstos e poden xurdir imprevistos e impagados de clientes cos que non se contaba. Por tanto, a vixilancia da evolución da tesourería debe levar a cabo de forma sistemática.

 

 

 

 

 

 

 

 

Categorías: Artigos.